قسمتهایی از گزارش گزارشگر ویژه حقوق بشر، خانم مارگارت سکاگیا، در مورد وضعیت برخی از مدافعان حقوق بشر در ایران

تارخ تهیه و تنظیم: 4 مارس 2009

تهیه شده به زبانهای: انگلیسی، فرانسه و اسپانیایی

جهت ارایه به: مجمع حقوق بشر

در تاریخ 15 فوریه 2008، نماینده ویژه به همراه گزارشگر ویژه در مورد شکنجه یک درخواست فوری در رابطه با وضعیت آقای یعقوب مهر نهاد (یک فعال حقوق و آزادیهای اقلیت بلوچ ایران) به دولت تسلیم کرد. آقای یعقوب مهر نهاد یک فعال حقوق بشر و دبیر کل انجمن جوانان برای صدای عدالت در زاهدان میباشد. بر اساس گزارشها در ماه فوریه آقای یعقوب مهر نهاد در یک دادگاه (که در پشت درهای بسته برگزار شد) بدون داشتن یک اتهام مشخص به مرگ محکوم شد. درخواست فرجام آقای مهر نهاد به تارخ 17 فریه موکول شد. این در حالی است که قانونا" افراد در ایران حق دارند که در مدت 20 روز خود را برای دفاع آماده کنند. آقای یعقوب مهر نهاد در اوایل ماه می 2007 وقتی برای شرکت در یکی از میتینگهای انجمن حاضر شده بود به همراه 5 تن دیگر دستگیر شدند. این 5 نفر بعدا" آزاد شدند. پنج ماه بعد به آقای مهر نهاد اجازه ملاقات با وکیل و خانواده اش داده شد. خانواده وی ادعا دارند که او به شد ت شکنجه شده ، در حدود 15 کیلوگرم وزن کم کرده و قادر به برقراری تعادل نبود. محاکمه وی در تاریخ 25 دسامبر 2007 در حضور یک دادگاه در زاهدان (استان سیستان و بلوچستان) انجام شد. معلوم نیست که این دادگاه بر اساس مقرارات دادگاههای انقلاب عمل میکند یا اینکه مقررارت دیگری بر نحوه عملکرد آن حاکم است. در ژوئن سال 2006 اعلام شد که جهت کاهش زمان بین ارتکاب جرم و اجرای محکومیت یک مجموعه قضایی ویژه در رابطه با امور امنیتی که در ارتباط و به عنوان شاخه ای از دادگاه عالی عمل میکند به کار بررسی جرایم خواهد پرداخت.
در مورد آقای مهر نهاد، نگرانی عمده این است که دادگاه و محکومیت وی به مرگ در رابطه با فعالیتهای بشر دوستانه و حقوق شهروندی خلق بلوچ اعمال شده باشد. نگرانی بزرگتر این است که حکم اعدام وی در پی شکنجه های غیر انسانی و خلاف استانداردهای بین المللی صادر شده و خطر اجرای حکم، وی را هر لحظه تهدید میکند.

1- اتهام نامه
در تاریخ 18 آگوست 2008، نماینده ویژه به همراه گزارشگر ویژه د ر رابطه با استقلال قوه قضاییه و حقوقدانان، گزارشگر ویژه د ر رابطه اعتلا و حمایت از حق آزادی بیان و عقیده ، گزارشگر ویژه د ر رابطه با شکنجه ودیگر اعمال غیر انسانی و همچنین گزارشگر ویژه در رابطه با اعدامهای خارج از قانون و سرخود یک اتهام نامه در رابطه با آقای یعقوب مهر نهاد (یک فعال حقوق و آزادیهای اقلیت بلوچ ایران) به دولت ایران تسلیم کرد. آقای یعقوب مهر نهاد یک فعال حقوق بشر و دبیر کل انجمن جوانان برای صدای عدالت در زاهدان میباشد. آقای یعقوب مهر نهاد موضوع یک درخواست قبلی از طرف نماینده ویژه سازمان ملل به همراه گزارشگر ویژه در مورد شکنجه در تاریخ 15 فوریه 2008 بوده است. تا این لحظه هیچ جوابیه ای از سوی دولت ایران در این مورد به ما ابلاغ نشده است. بر اساس گزارشهای رسیده آقای مهر نهاد در تاریخ 4 آگوست 2008 اعدام شده و اجرای حکم وی به تایید دادستان عمومی ایران رسیده است. طی یک کنفرانس خبری سخنگوی قوه قضائییه، آقای علی رضا جمشیدی، اعلام کرد که حکم اعدام آقای مهر نهاد در فوریه 2008 صادر شده بود. آقای یعقوب مهر نهاد در اوایل ماه می 2007 وقتی برای شرکت در یکی از میتینگهای انجمن حاضر شده بود به همراه 5 تن دیگر دستگیر شدند. . این 5 نفر بعدا" آزاد شدند. پنج ماه بعد به آقای مهر نهاد اجازه ملاقات با وکیل و خانواده اش داده شد. خانواده وی ادعا دارند که او به شد ت شکنجه شده ، در حدود 15 کیلوگرم وزن کم کرده و قادر به برقراری تعادل نبود. بر اساس اعلامیه دادستان دادگاههای عمومی و انقلاب در زاهدان آقای مهرنهاد به عضویت در گروه جندالله (که همچنین با عنوان حرکت مقاومت مردم ایران شناخته میشود) و حمایت از شخص عبدالمالک ریگی که رهبری این گروه مسلح را در اختیار دارد، محکوم شده بود. یعقوب مهرنهاد به عنوان مفسد فی الارض و محارب با خدا شناخته شد. نگرانی عمده این بود که دادگاه و حکم اعدام وی در رابطه با فعالیتهای بشر دوستانه و حقوق شهروندی خلق بلوچ اعمال شده باشد.
مشاهدات
در حالی که گزارشکر ویژه از پاسخگویی دولت ایران به درخواستهای 25 ژانوی 2008 و 14 ژولای 2008 ابراز امتنان میکند، متاسفانه از تعداد 39 درخواست انجام شده تنها 2 درخواست پاسخ داده شده است. همچنین از مجموعه مکاتبات قبلی تعداد 20 درخواست بی پاسخ مانده است. گزارشگر ویژه اعلام میکند که پاسخ حکومت بخش بسیار مهمی از همکاری دولت در رابطه با وظایف وی میباشد و از حکومت ایران درخواست میکند که به نگرانی های وی پاسخ داده شود. وی همچنین تاکید میکند که نگرانی های وی در امتداد نگرانی ها و در خواستهای گزارشگر قبلی بوده است که در گزارش سال 2000 تاکید میکند که وضعیت حقوق بشر در ایران وخیم و غیر قابل انطباق با موازین انسان دوستانه میباشد. وضعیت حقوق بشر مخصوصا" تحت تاثیر سیاستهای مقابله جویانه و محکومیتهای خودسرانه ای میباشد که از طرف نهادهای حکومتی در رابطه با آزادی بیان و حرکتهای بشر دوستانه انجام میشود. گزارشگر ویژه نگرانی عمیق خود را در رابطه با این حرکتهای مقابله جویانه در برابر استفاده از حق آزادی بیان و عقیده اعلام میدارد. وی توجه حکومت ایران را به بندهای (a) و (b)اصل 6 اعلامیه حقوق بشر مبنی بر اینکه " هر شخصی به طور انفرادی و یا جمعی حق کسب اطلاع، جستجو، و نگهداری اطلاعات در مورد حقوق بشر و آزادی های اساسی و همچنین دستیابی به اطلاعات در مورد نحوه اجرای این قوانین در سیتمهای قضاییه ملی و محلی و پخش و خبر رسانی در این مورد را دارد." معطوف میدارد. گزارشگر ویژه همچنین به پاراگراف (a) اصل 5 اعلامیه حقوق بشر:"در ارتباط با اعتلا و حمایت از حقوق بشر،هر شخصی به صورت فردی یا جمعی حق دارد که در تجمعات صلحطلبانه در سطوح ملی یا بینالمللی شرکت نماید" اشاره نمود. وی همچنین نگرانی خود را در رابطه با وضعیت حقوق زنان اعلام و در خواست نمود که به زنان حق استفاده از آزادیها و تجمعات صلحطلبانه داده شود. وی نگرانی شدید خود را در رابطه با زنان عضو گروه "کمپین یک میلیون امضا" و تضییع حقوق آنها اعلام کرده و از دولت جمهوری اسلامی ایران میخواهد که حقوق زنان را رعایت نماید . گزارشگر ویژه در تاریخ 27 دسامبر یک کنفرانس مطبوعاتی در مورد شرکت کنندگان در این کمپین برگزار کرد. وی همچنین نگرانی شدید خود را در رابطه با عدم رعایت حقوق اقلیتها و همچنین دستگیری و تعقیب روشنفکران و دانشمندان در رابطه با تسهیل حق آزادی بیان و عقیده اعلام میدارد. وی ابراز امیدواری کرده حکومت در آینده این دستگیری ها را بر اساس قانون و مبانی حقوقی انجام دهد. گزارشگر ویژه نگرانی ویژه خود را در ارتباط با وضعیت خانم شیرین عبادی و خانم ژینوس سبحانی و بسته شدن "مرکز دفاع از حقوق بشر" در تاریخ 21 دسامبر 2008 اعلام میکند. وی نگران این مسئله است که این برخوردها بخشی از نقض مستمر حقوق مدافعان حقوق بشر توسط حکومت باشد.

l’Action des chrétiens pour l’abolition de la torture (ACAT). انجمن
انجمن مسيحيان براي لغو شكنجه كه يك انجمن حقوق بشري ـ فرانسه ميباشد, ماهانه يك بولتن در
رابطه با اخبار ايران منتشر ميكند كه نام اين بولتن
le regard persan نگاه ايراني ميباشد
ترجمه بولتن شماره 10” نگاه ايراني“ انجمن آكات به تاريخ دسامبر 2008 به قرار زير ميباشد.

نگاه ايراني

يعقوب مهرنهاد
يك جوان بلوچ ، برادر روزنامه نگار اعدام شده درماه اوت زنداني ومورد شكنجه قرار گرفته است ودرزندان تحت شكنجه بسر ميبرد
ابراهيم مهرنهاد 16ساله درماه مارس 2008 دستگير شده است ودرزندان زاهدان دراستان بلوچستان درجنوب شرقي ايران بسر ميبرد
دراواسط سپتامبر دادگاه زاهدان وي را به 5 سال زندان كه 2 سال آن تعليقي است محكوم كرده است دليل حكم او فعاليت هاي مضر امنيت ملي وپخش تراكت وكار تبليغاتي اعلام شده است
اين جوان درملا عام حكم اعدام برادرش را افشا كرده است ، برادرش يعقوب مهرنهاد در4 اوت 2008 اعدام گشته وشما درروزنامه ايراني شماره 5 به نفع او مداخله كرديد
ابراهيم مهر نهاد درفعاليت هاي انجمن جوانان براي عدالت كه برادرش رهبري ميكرده شركت ميكرده است
وي قبلا درماه مه 2007 به هنگام يك گردهمايي اين انجمن دستگير شده بود
ابراهيم مهرنهاد نتوانست از مدافعات يك وكيل به هنگام دادگاهش استفاده كند ومورد شكنجه قرار گرفته است واورا سوزاندند

Un jeune baltouche, frère du journaliste exécuté en août , a été emprisonné et torturé
Yacoub Mehrnehad, exécuté en août 2008

Ebrahim MEHRNEHAD, 16 ans, a été arrêté en mars 2008, et détenu à la prison de Zahedan, située dans la province du Baloutchistan, au sud-est de l’Iran.
A la mi-septembre, un tribunal de Zahedan l’a condamné à cinq ans d’emprisonnement, dont deux avec sursis, pour « activité nuisant à la sécurité nationale » et « diffusion de propagande ». Le jeune homme avait dénoncé publiquement la peine de mort prononcée contre son frère, Yacoub MEHRNEHAD (pour qui vous étiez intervenus en avril 2008 ; Regard persan n°5), et qui a été exécuté le 4 août 2008.
Ebrahim MEHRNEHAD participait aux activités de l’Association des jeunes pour la voix de la justice, que dirigeait son frère ; il avait déjà été arrêté en mai 2007 à la suite d’une réunion de cette organisation.
Ebrahim MEHRNEHAD n’a pas bénéficié des services d’un avocat au cours de son procès ; il a été torturé, notamment brûlé.
Pour agir, nous vous proposons deux modèles de lettres à adresser aux autorités iraniennes, après les avoir datées et signées, sans oublier de mentionner vos nom et adresse. Vous pouvez aussi les réécrire à votre manière, avec vos mots, votre écriture, votre conviction.
[Par courrier affranchi à 0,85 euros –Pas de fax]

Pour plus d’efficacité, nous vous conseillons d’envoyer une copie de votre lettre à l’ambassade d’Iran : les diplomates relaient dans leur pays les préoccupations qui leur sont transmises.
[Ambassade d’Iran - 4, avenue d'Iéna 75116 Paris - Fax : 01 47 20 39 21]

A envoyer avant le 2 février 2008
....................................................
آيت الله محمد هاشمي شاهرودي
حوزه رياست قوه قضاييه
خيابان پاستورـ خيابان ولي عصر ـ سه راه جمهوري جنوبي ـ تهران
صندوق پستي تهران 1316814737 جمهوري اسلامي ايران

آقاي وزير من بشدت نگران وضعيت ابراهيم مهر نهاد كه دراواسط سپتامبر 2008 توسط دادگاه انقلاب زاهدان به 5 سال زندان كه 2سال آن تعليقي ميباشد ، هستم
ابراهيم مهرنهاد از يك طرف از خدمات يك وكيل به هنگام محاكمه نتوانست استفاده كند واز طرف ديگر به هنگام اسارت مورد آزاد قرار گرفته است وي هم اكنون درزندان زاهدان دراسارت بسر ميبرد ومن نگران اين هستم كه مجدد مورد شكنجه قرار گيرد
يادآوري مي نمايم كه تحت فشار دادن زنداني به جهت گرفتن اعتراف براساس بند 38 قانون اساسي ايران ممنوع ميشباشد
به همين دليل مصرانه از شما ميخواهم :
ـ اقدامي بنماييد تا ابراهيم مهرنهاد شكنجه نشده ويا تحت آزاد قرار نگيرد
ـ اتهامات برعليه وي را مشخص نماييد
ـ توجه لازمه را بكار گيريد تا دردادگاه تجديد نظر وي براساس قوانين بين المللي اجرا شود
ـ اگر ابراهيم مهرنهاد بدليل آزادي بيان وشركت درگردهمايي دراسارت بسر ميبرد دراصرع وقت وبدونه هيچ شرطي او را آزاد نماييد
درانتظار پاسخ آقاي وزير
احترامات اينجانب را بپذيريد
......................................
Ayatollah Mahmoud Hashemi Shahroudi
Howzeh Riyasat-e Qoveh Qazaiyeh
Office of the Head of the Judiciary
Pasteur St. Vali Asr Ave.
South of Serah-e Jomhouri
Téhéran 1316814737
République islamique d’Iran

Monsieur le Ministre,

Je suis vivement préoccupé(e) par la situation d’Ebrahim MEHRNEHAD condamné à la mi-septembre 2008, par le tribunal révolutionnaire de Zahedan, à cinq ans d’emprisonnement, dont deux avec sursis.

Ebrahim MEHRNEHAD n’a pu bénéficier des services d’un avocat lors de son procès ; d’autre part, il a subi des mauvais traitements en détention. Il est actuellement détenu à la prison de Zahedan et je crains qu’il ne soit torturé à nouveau.

Je vous rappelle que l’exercice de la contrainte en vue d’obtenir des aveux est interdit par l’article 38 de la Constitution iranienne.

En conséquence, je vous demande instamment de :

• faire en sorte qu’Ebrahim MEHRNEHAD ne soit pas torturé ou soumis à de mauvais traitements ;

• préciser les accusations portées contre lui;

• veiller à ce que toute procédure en appel soit conforme aux normes internationales d’équité ;

• libérer immédiatement et sans condition, Ebrahim MEHRNEHAD, s’il n’est détenu que pour avoir exercé pacifiquement son droit à la liberté d’expression et d’association.

Dans cette attente, veuillez agréer, Monsieur le Ministre, l’expression de ma haute considération.

ديده بان حقوق بشر بلوچستان:ابراهیم مهرنهاد فعال مدني بلوچ به پنج سال زندان محکوم شده است

بنابرگزارشات رسيده ازاعضاي "ديده بان حقوق بشر بلوچستان" ابراهیم مهرنهاد فعال مدني و برادر نوجوان یعقوب مهرنهاد تحت عنوان "متهم ردیف اول علیه امنیت ملی" بدون داشتن وکيل درزاهدان به پنج سال زندان (سه سال قطعي و دو سال معلق) محکوم شده است
بنابر تحقيقاتي که( ي - ق) گزارشگر "راديو بلوچي اف ام " از سراوان دراين زمينه انجام داده است , ابراهيم شديدا تحت شکنجه هاي روحي و جسمي قرار گرفته تا جاییکه حتی از "جوجه کباب کردن" وی نیز دریغ نکرده اند
بدترین شکنجه نیزشکنجه کردن برادرش یعقوب در حضورش بوده که متاسفانه باعث رنجوري , ضعیفي , لاغري و بیماري او شده است و نيازمبرم به مراجعت پزشکي و درماني و استراحت در فضا آرام را دارد
ما فعالين "ديده بان حقوق بشر بلوچستان " ازاين وضعيت بد جسمي و روحي ابراهيم احساس نگراني ميکنيم و هشدار ميدهيم که مسئولیت بروز هر حادثه ناگواربراي وي برعهده مقامات دولتي و قضایی ايران است
همچنين متذکر ميشويم که وي بدون کوچکترين جرمي به اين حکم سنگين وغيرعادلانه محکوم گشته است و خواهان آزادي سريع و بي قيد و شرط اين نوجوان هستيم و معتقديم که صدور چنين احکام سنگيني براي فعالان مدني در بلوچستان , خطر گسترش فعاليتهاي غيرمدني و خشونت باررا درمنطقه دربرخواهد داشت
لازم به ذکر است که ابراهیم مهرنهاد يک بار قبلا , همراه برادرش يعقوب مدير انجمن و تعدادي ديگر از اعضاي انجمن مذکور دراردیبهشت 1386 پس از برگزاری پنجمین همایش سالانه "جوانان پرسشگر, مسئولین پاسخگو" که تعدادی از مسئولین نیز در آن حضور داشتند, بازداشت شده بود و بعد از گذشت هفتاد روز بازداشت همگي بجزيعقوب آزاد گشتند - يعقوب وبلاگ نويس و مدير انجمن صداي عدالت بدون برخورداري از حق دفاع و محاکمه اي عادلانه و عليرغم اعتراضات و تلاشهاي گسترده جهاني , صبح روزدوشنبه ۱۴ مرداد 1387، بدارآويخته شد
ديده بان حقوق بشر بلوچستان


سه شنبه، 26 شهریور ماه 1387 برابر با 2008-09-16
----------------------------------------------------------
برگرفته از رادیو بلوچی


ديده بان حقوق بشر بلوچستان


ابراهيم مهرنهاد فعال مدني و برادر نوجوان يعقوب مهرنهاد (روزنامه نگاري که چندي پيش به اتهام محاربه در زندان مرکزي زاهدان اعدام شد) به اتهام اقدام عليه امنيت ملي و تبليغ عليه نظام در طي پروسه اي پر ابهام قضائي و محروم از در اختيار داشتن وکيل مدافع از سوي دادگاه انقلاب شهر زاهدان به پنج سال زندان (سه سال تعزيري و دو سال تعليقي) محکوم شد.
وي که داراي 16 سال سن است از اسفندماه سال گذشته در بازداشت به سر مي برد و در زمان بازداشت خود تحت شکنجه و بدرفتاري قرار گرفته است بطوريکه عوارض جسمي و روحي شکنجه هاي مذکور صدمات جبران ناپذيري به وي وارد ساخته است.
علاوه بر اطلاع رساني در مورد پرونده آقاي يعقوب مهرنهاد ، نيروهاي قضائي و امنيتي وبلاگنويسي وي را که به نام وبلاگ "توحيدي ها" شناخته ميشد مورد استناد خود جهت محکوم نمودن اين نوجوان قرار داده اند.

دو تن از اعضای انجمن جوانان صدای عدالت" فضل الرحمن چهراس"و"اسد الله شه بخش" آزاد شدند

بنابرگزارشات رسيده ازاعضاي "ديده بان حقوق بشر بلوچستان" در داخل و خارج بلوچستان,دو نوجوان و فعال مدني بلوچ( فضل الرحمن چهراس و اسد الله شه بخش) بعد از گذشت شش ماه بازداشت در اوايل همين هفته آزاد و به آغوش گرم خانوادههاي خود پيوستند
اسد الله شه بخش دانشجوی جغرافیای شهری دانشگاه آزاد زاهدان همراه با ابراهیم مهرنهاد و فضل الرحمن چهراس , اعضای "انجمن جوانان صدای عدالت" در اسفند سال گذشته به شکل نا معلومی توسط نیروهای وزارت اطلاعات زاهدان بازداشت و به مکان نامعلومي انتقال داده شدند
دو تن ديگر از اعضاي اين انجمن آقاي عبدالله سالارزهی و ابراهیم مهرنهاد برادر نوجوان "يعقوب مهرنهاد" بعد از گذشت حدود شش ماه هنوز در بازداشت بسر ميبرند
لازم به ذکر است که ابراهیم مهرنهاد يک بار قبلا , همراه برادرش يعقوب مدير انجمن و تعدادي ديگر از اعضاي انجمن مذکور دراردیبهشت 1386 پس از برگزاری پنجمین همایش سالانه "جوانان پرسشگر, مسئولین پاسخگو" که تعدادی از مسئولین نیز در آن حضور داشتند, بازداشت شده بود و بعد از گذشت هفتاد روز بازداشت همگي بجزيعقوب آزاد گشتند - يعقوب وبلاگ نويس و مدير انجمن صداي عدالت بدون برخورداري از حق دفاع و محاکمه اي عادلانه و عليرغم اعتراضات و تلاشهاي گسترده جهاني , صبح روزدوشنبه ۱۴ مرداد 1387، بدارآويخته شد
"ديده بان حقوق بشر بلوچستان" يکبار ديگر ازهمه سازمانهاي فعال حقوق بشري , سازمان عفو بين اللمل , شما انسانهاي آزاديخواه و هموطنان آزاده تقاضا ميکند که براي آزادي و حفظ سلامت و تامین امنیت جانی اين دو فعال مدني بلوچ اقدام فوري نمائيد

ديده بان حقوق بشر بلوچستان



سه شنبه، 12 شهریور ماه 1387 برابر با 2008-09-02

گریه نمی کنم

گریه نمی کنم

بابا آب نداد
بابا نان نداد
آن مرد آمد
آن مرد با شلاق آمد
آن مرد بابا را برد
آن مرد گفت بابا محارب است
مرگش سزاست
مادر گریه کرد
من گریه کردم
دنیا گریه کرد
آن مرد عمو ابراهیم را هم برد
بابا نه آب داشت و نه نان
بابا وبلاگ داشت و عشق به مردم
بابا می نوشت , حرف میزد, سوال میکرد
آن مرد آمد
آن مرد با طناب دار آمد
آن مرد نیشخند زد
بابا به جنگل ستاره ها پیوست
من گریه نکردم
من گریه نمی کنم
آن مرد اشکهای مرا نخواهد دید
سرافرازم چون بابا
چشمانم باز
صورتم مغرور
اشک هایم در قلبم جاری
طوفان صاعقه در راه
بر گرفته از وبلاگ گل‌کو

روز خبرنگار و یک هدیه مخصوص برای شاهرودی

امروز روز خبرنگار است به سرم زده این عکس را ببرم دفتر ملاقات مردمی‌هاشمی شاهرودی و بگویم: جناب شاهرودی به چشم های دختر یعقوب مهرنهاد روزنامه‌نگار و براندازی که در آستانه روز خبرنگار اعدام شده است ، نگاه کن و بعد شب آرام به خانه برگرد و مراقب باش یک تار مو از سر نوه و نتیجه و نبیره تان کم نشود که اگر چنین شد ما فردا در روزنامه‌هامان یک پیام تسلیت دراز با کلی نام و نشان برای تسلای خاطرتان چاپ می‌کنیم . اصلا اگر یک بلایی سر ما روزنامه‌نگاران روز‌نامه‌های سراسری که در حد و اندازه شما هم نیستیم بیاید هم باز در همین روزنامه‌های پایتخت سهمی داریم و پیام تسلیتی دراز لابد نصیبمان می‌شود اما این دختر پدرش “بر انداز” بوده و همین دلیل کافیست تا جایی دور و در منطقه‌ای فقیرتر از پایتخت، تنهایی غصه بخورد و لابد لحظه شماری کند برای تحقق عدالت و امنیت ملی‌ای که برای اجرایش حتما باید سر او وباقی پدرانی که زبان درازی می کنند بر دار رود .

اینجا روزنامه نیست ، اینجا خانه کوچک یک روزنامه نگار است که میان این همه دختران بی‌پدر شهر، بلاخره دلش یک جا کمی‌بیشتر می‌لرزد ودست به قلم می‌شود تا قلب خود آرام کند. نمی توانم نگویم چشمم، نی نی چشمان پریشان دختر یک روزنامه نگار برداررفته را که دید، یک لحظه چه نفرتی در دلم نشست از آنان که خودخواهانه پیام مرگ صادر می‌کنند بی‌آنکه بدانند این مرگ فقط یک نفر را نمی‌کشد . جمعیتی متصل را خانه خراب می‌کند. اینجا را فرصتی دیدم برای تبریک روز خبرنگار به صاحب چشم‌های خیسی که عکس پدر اعدام شده اش را در آغوش دارد. به دختر یعقوب میرنهاد. آخر خوب می‌دانم اگر او دختر یکی از جنس و جماعت ما روزنامه نگار ها در همین پایتخت بود بی‌شک در گوشه‌ای از روزنامه سهمی داشت تا چشم خیس خویش بیشتر نمایان سازد. اما هم او وهم پدرش و هم باقی روزنامه نگاران بلوچ و کرد و ترک و شهرستانی چنان غریب افتاده‌اند که روزنامه نگاران پایتخت نشین را نیز از هراس آنکه مبادا اتهام تجزیه طلبی و براندازی و هزار و یک انگ سنگین تر دامن آنان نیز بیالاید به سکوتی سنگین واداشت و به گمانم کمتر روزنامه‌ای جرات و توان انتشار خبر از مرگ و حبس و احضار و بر دار شدن روزنامه نگاران مرز‌نشین و یا اساسا شهرستانی ‌را دارد و اگر هم خرده شهامتی بود، جایی لابلای خبرها چنان خبر را گم می‌کنیم که گم شود و چندان به چشم اهالی قضا نیاید و نان‌مان سنگ نشود بماند که چه دل‌سنگ شده‌ایم این روزها و مرگ برایمان عادی شده‌ است انگار و اصلا باورمان شده در عصری که هیچ اطلاع رسانی شفافی از روند دادرسی و بازجویی و بازپرسی و رسیدگی به پرونده های قضایی وجود ندارد پس حتما یعقوب میرنهاد و سامان رسول پور و باقی روزنامه نگاران، عضو گروهک‌های محارب و تروریستی و مخملی و رنگی و باقی اتهامات مولود سالهای اخیر بوده اند و مرگ و حبس حق همه است و هر گونه دفاع ما نیز خطر دارد و دردسر می‌آفریند.

برای روزنامه در رثا یا سوگ روز خبرنگار هیچ ننوشتم. دلم رضا نداد میان این همه آشفتگی ملتی که همه چیزش را انگار باخته این سالها من از ناامنی در شغلی بنویسم که تازه امنیت‌اش شرف دارد به نا امنی زندگی هزاران نفر دیگر که بی‌صدا و آرام می‌میرند و فراموش می‌شوند. اما اینجا روزنامه نیست و من مثلا بنا داشتم اینجا کمی شخصی تر از دغدغه‌های خودم بنویسم اما گاهی نشد و آن گاه دیگر هم که می شود و جزئی تر از خودم و دلتنگی ها و دل مشغولی‌های خودم می نویسم مخاطبان این خانه کج خلقی و بی‌حوصلگی می‌کنند و شاید هم حق دارند. به هر حال هفده مرداد روز ما بود و من این روز را به خبرنگارانی که در شهرستان‌ها از دل فقر گزارش می‌دهند تبریک گفتم و کودکان آنان که هنوز نمی‌دانند چرا پدران و مادران‌شان یا در سقوط هواپیمای سی ۱۳۰ رفته اند یا پای چوبه دار جان دادند و یا اگر شانس آوردند وزنده ماندند به مرگ زودرس سلام گفتند .
از نوشته‌های مسیح علی‌نژاد

بیانیه فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه

اطلاعیه مطبوعاتی


ایران: اعدام آقای یعقوب مهرنهاد

پاریس، ژنو- "فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر" (FIDH)

و "سازمان جهانی مبارزه با شکنجه" (OMCT)

به شدت اعدام آقای یعقوب مهرنهاد در تاریخ 4 اوت 2008 را محکوم می کنند.

آقای مهرنهاد یکی از فعالان مدنی در استان سیستان و بلوچستان و مدیر روزنامه مردم سالاری بود. او همچنین ریاست یک سازمان غیردولتی زیر عنوان "انجمن جوانان صدای عدالت" را برعهده داشت.

آقای کریم لاهیجی، نایب رییس فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر، در این رابطه اظهار داشت: "اعدام او به دنبال یک محاکمه کاملا ناعادلانه پشت درهای بسته و در غیاب وکیل مدافع و بدون حضور خانواده اش که از این دادرسی نیز اطلاع داشتند برگزار شده است." آقای یعقوب مهرنهاد فوریه گذشته به جرم ارتباط با گروه جند الله، به عنوان یک گروه مسلح بلوچ، به مرگ محکوم شد و این حکم از سوی دیوان عالی نیز مورد تأیید قرار گرفت.

فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه از این نگرانند که دلیل محکومیت و اعدام آقای یعقوب مهرنهاد، فعالیت های مسالمت آمیز وی در زمینه اعاده حقوق و استقلال اقلیت بلوچ در ایران بوده باشد. آقای لاهیجی در این خصوص می افزاید: "طی سال های اخیر، این اولین باری است که یک مدیر روزنامه و فعال جامعه مدنی اعدام می شود. این مسأله به واقع یک مانع وحشتناک اضافی برای پیشبرد حقوق بشر در جمهوری اسلامی خواهد بود." فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر و سازمان جهانی مبارزه با شکنجه از دولتمردان ایرانی می خواهند که هر چه سریعتر و بدون هیچ گونه قید و شرطی آقای ابراهیم مهرنهاد، برادر کوچکتر آقای مهرنهاد را که از 24 فوریه 2008 در زندان بسر می برد آزاد کنند. این درحالی است که دلیل بازداشت او، چاپ و انتشار حکم اعدام برادرش بوده است.

متأسفانه سرکوب فعالانی که به اقلیت های دینی و قومی تعلق دارند در ایران رو به افزایش است؛ گاهی آنان را بدون دراختیار داشتن مدارک موثق به جرم هایی مانند تروریسم، تهدید امنیت ملی و خیانت به کشور متهم می کنند. اریک سوتاس، دبیر کل سازمان جهانی مبارزه با شکنجه، در این رابطه می گوید: "به نظر می رسد که دولتمردان جمهوری اسلامی تفاوت میان دفاع مسالمت آمیز از حقوق اقلیت و حملات مسلحانه تروریستی را نمی دانند."

از ژانویه 2008 تاکنون، حدود 200 نفر در ایران اعدام شده اند. تنها در روز 27 ژوئیه تعداد 29 نفر اعدام شدند. در زمانی که تلاش برای تعلیق حکم اعدام در جهان افزایش یافته، جمهوری اسلامی با بالا بردن تعداد اعدام ها موازین جهانی حقوق بشر را به چالش طلبیده و این اعدام ها را در شرایطی که کاملا در نقض آشکار عهدنامه های بین المللی در زمینه حقوق بشر است به مورد اجرا گذاشته.

"فدراسیون بین المللی جامعه های حقوق بشر" و "سازمان جهانی مبارزه با شکنجه" اعدام آقای مهرنهاد را به شدت محکوم و مجددا یادآوری می کنند که با مقوله اعدام به عنوان یک عمل پست، غیرانسانی و نقض آشکار حق زندگی که در اعلامیه جهانی حقوق بشر و دیگر عهدنامه های بین المللی حقوق بشر نیز آمده مخالف اند.

سازمان های ما مصرانه از جمهوری اسلامی می خواهند هر چه سریعتر اعدام فعالان مدنی و مجرمان نوجوان را متوقف و کمیته ای متشکل از حقوقدانان عالی رتبه به منظور رسیدگی به شرایط اجرای حکم اعدام در کشور ایجاد کند. سازمان های ما همچنین از دولتمردان جمهوری اسلامی می خواهند که به "میثاق بین المللی حقوق سیاسی و مدنی" که ایران نیز از امضاء کنندگان آن می باشد احترام گذارند.




Execution of Mr. Yaghoub Mehrnehad

Paris-Geneva, August 6th, 2008. The International Federation for Human Rights (FIDH) and the World Organisation Against Torture (OMCT) strongly condemn the execution on August 4th, 2008 of Mr. Yaghoub Mehrnehad.
Mr. Yaghoub Mehrnehad was a social activist in the southeastern province of Sistan and Baluchistan and journalist for the Mardomsalari (Democracy) newspaper. He was also the Executive Director of Voice of Justice Youth Association, a local NGO registered with the authorities since 2002.
“This execution follows a blatantly unfair trial held behind closed doors, in the absence of a lawyer and without his family being informed of the hearing”, declared Mr. Karim Lahidji, Vice-President of FIDH. Mr. Yaghoub Mehrnehad had been sentenced to death last February for belonging to the “Jondollah” (Soldiers of Allah), a Baluchi armed group[1]. The sentence was confirmed by the Supreme Court.
FIDH and OMCT fear that Mr. Yaghoub Mehrnehad may have been sentenced and executed for his peaceful activities advocating for the rights and the autonomy of the Baluchi minority of Iran. “Over the last years, it’s the first time that a journalist and a civil society activist is executed, and this is an additional terrifying setback for human rights in the Islamic Republic”, added Mr. Lahidji. FIDH and OMCT call the Iranian authorities to release immediately and unconditionally Mr. Mehrnehad’s younger brother, Mr. Ebrahim Mehrnehad who has been detained since February 24, 2008, by security forces for having publicized the death sentence against his brother.
The repression against activists belonging to ethnic and religious minorities is dramatically on the rise in Iran; sometimes, they are accused of terrorism, attacks against national security, treason even if there is no concrete evidence against them. “The authorities do not seem to make any distinction between peaceful advocacy for the right of minorities and terrorist attacks by armed groups”, said Mr. Eric Sottas, Secretary General of OMCT.
Since January 2008, around 200 persons have been executed in Iran. As recently as July 27, 2008, 29 persons have been executed. At a time when momentum is gathering across the world to end capital punishment, the Islamic Republic of Iran defies international human rights law by the high level of executions under conditions that blatantly violate international human rights standards.
OMCT and FIDH strongly condemn Mr. Yaghoub Mehrnehad’s execution, and wish to recall that they are opposed to the death penalty as an extreme form of cruel, inhuman and degrading treatment and a violation of the right to life, as proclaimed in the Universal Declaration of Human Rights and other international human rights instruments.
Our organisations strongly urge the Islamic Republic of Iran to immediately stop executions of civil society activists and child offenders, and to appoint a committee of high level jurists to report on the application and conditions of implementation of death penalty in the country. They also urge the Iranian authorities to respect the International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR), ratified by Iran.
Contacts
OMCT: Alexandra Kossin: +41 22 809 49 39
FIDH: Gaël Grilhot/Karine Appy: + 33 1 43 55 25 18